Swaminarayan Sampraday

Swaminarayan (સ્વામિનારાયણ, Devanagari: स्वामीनारायण, IAST: Svāmīnārāyaṇa) (3 April 1781 – 1 June 1830), also known as Sahajanand Swami, is the central figure in a modern sect of Hinduism known as the Swaminarayan Faith, a form of Vaishnavism.Within the faith, Swaminarayan is equated with the Supreme Being, Purna-Purushottama, or is venerated as an incarnation of Narayana from the Nara-Narayana deity pair.

Swaminarayan was born Ghanshyam Pande in Chhapaiya, Uttar Pradesh, India in 1781. In 1792, he began a seven-year pilgrimage across India, adopting the name Nilkanth Varni. He settled in the state of Gujarat around 1799. In 1800, he was initiated into the Uddhav Sampraday by his guru, Ramanand Swami, and was given the name Sahajanand Swami. In 1802, his guru handed over the leadership of the Uddhav Sampraday to him before his death. Sahajanand Swami held a gathering and taught the Swaminarayan mantra. From this point onwards, he was known as Swaminarayan and regarded as an incarnation of God by his followers. The Uddhav Sampraday became known as the Swaminarayan Sampraday.

સ્વામિનારાયણ અથવા સહજાનંન્દ સ્વામી (૩ એપ્રિલ ૧૭૮૧ - ૧ જૂન ૧૮૩૦) સ્વામિનારાયણ સંપ્રદાયના સ્થાપક હતા. આ પંથમાં શ્રી સ્વામિનારાયણને નર-નારાયણના અવતાર ગણવામાં આવે છે. તેમનું મૂળ નામ ઘનશ્યામ પાન્ડે હતું અને તેમનો જન્મ ઉત્તર પ્રદેશના છપૈયા ગામે ૧૭૮૧માં થયો હતો. ૧૭૯૨માં તેમણે ભારતભ્રમણ શરુ કર્યું અને રામાનંદ સ્વામીને ગુરુ બનાવ્યા. રામાનંદ સ્વામીએ ઉદ્ધવ સંપ્રદાયની ગાદી તેમને સોંપી. તેમણે અનુયાયીઓને સ્વામિનારાયણ મંત્ર આપ્યો અને સ્વામિનારાયણ તરીકે પ્રસિદ્ધ થયા. તેમના અનુયાયીઓ તેમને ભગવાનના અવતાર માનવા લાગ્યા અને આમ ઉદ્ધવ સંપ્રદાયમાંથી સ્વામિનારાયણ સંપ્રદાય બન્યો.